2027, AI en Human Design: De Toekomst Waar Niemand Over Praat

Er is iets in Human Design waar ik JAREN niks mee heb gehad: 2027. 

En eerlijk gezegd heb ik er nog steeds niet mega veel mee. Omdat het voor mij vaak aanvoelt als zo’n vage, mysterieuze toekomstvoorspelling en daar ben ik helemaal niet van. Weet je nog die hele film over 2012 waar de wereld zou eindigen? Die vibe krijg ik daar een beetje van. Niet mijn ding. 

Maar laatst had ik opeens zo’n connecting the dots moment. Want als je kijkt naar wat er nu gebeurt in de wereld… dingen zijn aan het veranderen. En echt heel snel. Opeens zag ik een mega duidelijk verband tussen de ‘voorspelling’ van 2027 en de opkomst van AI en het AI tijdperk waarin we nu zitten.  

Dus ik dacht, ik schrijf er eens een artikel over. Niet zo’n woo-woo artikel waar je precies niks mee kunt. Maar een praktische analyse van wat er gebeurt en hoe dit verbonden is met 2027. Zodat het jou ook echt kan helpen om de snel veranderende wereld te begrijpen en zodat je ook weet wat je kunt doen. 

Ik ga hier niet in op wat Human Design is, daar vind je genoeg artikelen voor op mijn website. We zoomen in op 2027 en hoe dit verbonden is met AI. 

2027 in Human Design

Volgens Human Design leven we in globale cycli. Dit zijn energetische stromingen die ongeveer 400 jaar duren. Ze beïnvloeden wat Ra (de grondlegger van Human Design) de achtergrondfrequentie van het menselijk bewustzijn noemde. De thema’s waar we door leven, de patronen waar we standaard in vervallen, de manier waarop de maatschappij zich organiseert.

Sinds ongeveer 1615 zitten we in Het Kruis van Planning. Volgens Ra eindigt deze cyclus rond 14 februari 2027 en begint er een nieuwe. We bewegen van het Kruis van Planning naar het Kruis van de Slapende Phoenix.

De afgelopen 400 jaar is de periode geweest waarin de samenleving zoals we die nu kennen gebouwd is. Alle collectieve systemen en instituties die we nu kennen, zijn tijdens dit tijdperk ontstaan. Fabrieken, lopende banden, ziekenhuizen, schoolsystemen, bedrijven, HR-afdelingen, kantoorgebouwen, banken, overheden, etc. 

Het was het tijdperk van het bouwen van collectieve structuren. Van het creëren van systemen waar iedereen in moest passen. Standaardisatie en one size fits all. Je doet wat er van je verwacht wordt en in ruil daarvoor krijg je verbinding, veiligheid en ondersteuning. Dat was de deal.

En het werkte.

Maar als je nu om je heen kijkt, zie je dat dit aan het veranderen is. We verliezen vertrouwen in instituties. Zorgsystemen laten mensen in de steek. Onderwijs voelt rigide en gedateerd. Overheid voelt traag en reactief. Het one size fits all model laat meer mensen in de steek dan het dient.

De dingen die vroeger werkten, werken niet meer. En als je Human Design mag geloven, is dit dus niet random, maar heeft dit alles te maken met de shift die in 2027 komt. 

Een Andere Tijd

De cyclus waar we vanaf 2027 in zitten, heeft een heel ander thema dan de cyclus waar we de afgelopen 400 jaar in hebben gezeten. We gaan van gemeenschappelijke organisatie naar individuele empowerment, zelfexpressie en individuele verantwoordelijkheid. 

• Individuele soevereiniteit boven collectieve afhankelijkheid.
• Innerlijke autoriteit boven externe validatie. Authenticiteit, zelfexpressie en flow boven conformiteit.
• Een leven gebouwd rondom wie je bent, niet wat de maatschappij wil dat je bent.

Waar het Kruis van Planning ging over passen in collectieve systemen, gaat het Kruis van de Phoenix over individuele soevereiniteit. Waar we keken naar externe autoriteit, moeten we onze innerlijke autoriteit vertrouwen. Waar conformiteit werd beloond, wordt authenticiteit nu écht essentieel.

Volgens Ra staat het 20/34 kanaal centraal in dit nieuwe tijdperk. Hij noemde het ‘de ruggengraat van pure egoïstische individualiteit.’  

Ja, dat woord “egoïstisch” maakt mensen ongemakkelijk. Maar het betekent dus niet “fuck iedereen“. Het betekent simpelweg dat je jouw eigen werk te doen hebt. Je moet je eigen missie belangrijk maken. Je kunt jezelf niet op de achtergrond blijven plaatsen om iedereen blij te maken. Het is tijd om te gaan doen wat je hier echt te doen hebt. 

Er zijn nog meer dingen die gezegd worden over 2027 en Human Design, maar daar gaan we in dit artikel verder niet op in!

Eigenlijk is de shift waarin we zitten goed voor mensen die al authentiek leven en hun eigen ritme volgen. Maar mensen die vast zitten in hoe het moet of hoort of hoe het altijd ging, die moeten kiezen: meebewegen of achterblijven.

2027 en AI

Wat ik al zei, ik heb dit onderwerp altijd een beetje vermeden. Maar laatst hoorde ik opeens Daniel Priestley iets zeggen in een podcast over AI waardoor er heel veel kwartjes begonnen te vallen.

Het ging over de AI revolutie en de toekomst van AI en hoe we op basis van vorige revoluties kunnen zien wat er aan het gebeuren is.

Hij had het erover hoe elke grote economische verschuiving gebeurt omdat wat schaars is verandert.

Argarisch tijdperk? Land was alles. Wanneer je land had, had je voedsel en macht.

Industrieel tijdperk? Verschoof naar arbeid en kapitaal. Je had werknemers en geld nodig om de fabrieken te runnen. Wanneer je die had, had je macht.

Digitaal tijdperk? Kennis en innovatievermogen. De mensen die systemen konden bouwen en opschalen hadden de meeste macht.

En nu zitten we in het AI tijdperk. De schaarse bronnen zijn niet langer menselijke intelligentie of handarbeid. Al het routine werk kan AI veel beter.

Wat betekent dat? Dat de waarde verhoogt van wat alleen mensen kunnen doen: creativiteit, wijsheid, nuance, relationele diepte, verhaal, persoonlijkheid, aanwezigheid, betekenis, ervaring. De dingen die AI niet kan.

Volgen Priestley is AI het grootste wat er ooit in ons leven is gebeurd. Het gaat absoluut álles overhoop halen. De meeste mensen realiseren zich de schaal niet van wat er komt. Alles gaat veranderen terwijl we dit nieuwe AI tijdperk ingaan.

In de podcast zei hij iets waardoor alles klikte: zoveel van ons leven dat we nu als vanzelfsprekend beschouwen, is allemaal gebouwd om hand in hand te gaan met het industriële tijdperk. En dat komt nu ten einde.

Veel huidige bedrijfsmodellen, banen en rollen zullen de komende vijf tot tien jaar niet overleven. Volgens Daniel zal er tegen 2027 tot 2030 een duidelijke verdeling zijn. Degenen die AI gebruiken en degenen die achterblijven.

Alles gaat veranderen…

Dat is precies wat Human Design dus ook zegt…

Wat AI niet kan

Volgens mij is er niemand die echt denkt ‘wooow, ik word zó blij van spreadsheets invullen.’. Ook weinig mensen die echt voldoening ervaren na het maken van een PowerPoint of het updaten van een CRM.

Heel veel van de dingen die we ‘werk’ noemen, waren nooit bedoeld om door mensen gedaan te worden.

We deden het gewoon, omdat het nodig was. Door het industriële tijdperk moesten we ons wel gaan gedragen als machines: kom opdagen, volg het proces, stel geen vragen en herhaal.

En dat deden we – decennialang – omdat dat was wat de wereld beloonde. Maar mensen waren nooit bedoeld om machines te zijn. We zijn daar eigenlijk gewoon heel slecht in. We raken verveeld, we maken fouten, we willen pauzes, we hebben slechte dagen. Maar vooral ook: we hebben betekenis nodig.

Nu is AI er en het kan al die saaie, herhalende taken die onze energie leegzuigen. Het invullen van data, het plannen, het categoriseren, het formatteren, het samenvatten. AI kan al het gestandaardiseerde menselijk werk doen en het kan automatiseren wat ons eigenlijk helemaal niet blij en gelukkig maakt.

Veel mensen zijn ook bang dat AI hun vervangt. En de harde waarheid is dat dit gaat gebeuren. AI gaat heel veel mensen vervangen.

Maar er zijn genoeg dingen die AI nooit kan vervangen.

AI kan oneindige informatie verwerken, maar het kan het leven niet voelen. Het heeft geen littekens. Het heeft nooit geld verloren op een slechte hire of een mislukte launch gehad. Het heeft nooit een ruzie gehad met een beste vriend, nooit tegenover een woedende klant gezeten, nooit ‘s nachts wakker gelegen met zorgen over een beslissing die alles kon veranderen.

Het heeft nooit iemand verloren van wie het houdt. Nooit zijn hart gebroken gehad. Nooit gevoeld wat jij voelt als je naar je kind kijkt of iemand vasthoudt die door een moeilijke periode gaat.

Die ervaringen creëren een soort weten dat niet uit data komt.

Je kunt voelen wanneer iets niet klopt. Je kunt lezen wat er niet gezegd wordt. Je kunt een beoordeling maken op basis van twintig factoren die je niet eens kunt verwoorden omdat je er eerder bent geweest, op jouw manier, en je herinnert je hoe het voelde.

Je kunt complexe relationele dynamieken navigeren. AI kan dit allemaal niet, omdat relaties aanwezigheid en kwetsbaarheid vereisen.

Echte menselijke autoriteit. Je geleefde ervaring. Jouw unieke perspectief. Jouw creatieve synthese. Jouw relationele diepte. Jouw wijsheid. Jouw creativiteit. Jouw menselijke intuïtie. Wie je bent.

Dat is wat AI niet kan repliceren. Niet omdat het niet slim genoeg is. Omdat het niets heeft geleefd.

Daarom is authenticiteit het concurrentievoordeel in dit nieuwe tijdperk.

Waar Human Design zegt “de nieuwe cyclus beloont authenticiteit”, zegt AI “het enige wat ik niet kan vervangen is echte menselijkheid.“

Waarom juist nú Human Design zo belangrijk is

Volgens Ra kwam Human Design niet random in 1987. Het kwam precies wanneer het moest. Het is hier om ons te helpen navigeren wat er komt.

In dit nieuwe tijdperk is weten wie je bent en authentiek zijn niet meer optioneel. Maar het probleem is dat de meeste mensen niet eens weten wie ze zijn. Ze hebben hun hele leven doorgebracht met aanpassen aan systemen, voldoen aan verwachtingen, volgen van regels die nooit voor hen als individuen ontworpen waren.

Je kunt niet authentiek zijn als je niet weet wie je bent onder al die conditionering.

Dat is wat Human Design doet. Het laat je zien wie je daadwerkelijk bent. Je energietype. Hoe je beslissingen neemt. Je natuurlijke ritme. Je unieke krachten. De conditionering die je geabsorbeerd hebt die niet van jou is.

Het is letterlijk de kaart terug naar jezelf.

En het is niet alleen voor ons. Human Design is er voor de volgende generatie. Zodat we kinderen kunnen opvoeden die weten wie ze zijn vanaf het begin. Die geen decennia hoeven door te brengen met proberen te passen in boxen die nooit voor hen bedoeld waren. Die trouw kunnen blijven aan zichzelf in plaats geforceerd te worden in one-size-fits-all systemen die hen vertellen dat ze fout zijn.

Dus wat kun je doen?

Leer je design. Niet alleen erover lezen, daadwerkelijk leren hoe JOUW energie werkt. Je strategie, je autoriteit, je centra. Experimenteer er dan mee in het echte leven.

Stop met het volgen van standaard advies en wat iedereen doet. Wat voor de een werkt, werkt niet voor jou. Je moet weten wat voor jou werkt en dat gaan doen.

Leer hoe je AI kunt gebruiken. Dit is dé skill van de toekomst. We bewegen toe naar een AI-first samenleving. Ik zeg dit echt niet om je bang te maken, maar om je bewust te maken dat dit echt belangrijk is. Je bent absoluut nog niet te laat. Juist NU is het moment om hiermee aan de slag te gaan.

Laat AI al het uitvoerende werk doen. Jij doet de richting, het oordeel, de nuance. Jij bent de regisseur, AI is de doener.

Leer beslissingen te nemen vanuit je autoriteit, niet je mind. Je mind zal altijd redenen vinden om te wachten, veilig te spelen, klein te blijven. Maar jouw autoriteit is waar je áltijd op kunt vertrouwen.

Wees authentiek jezelf. In alles. Dat is wat mensen willen. En dat is ook wat AI niet kan. AI kan veel, maar het kan nooit jou zijn.

En als je kinderen hebt, of met kinderen werkt, of de volgende generatie op wat voor manier dan ook beïnvloedt, leer ze dit. Laat ze weten wie ze zijn en geef ze toestemming om zichzelf te zijn.

Laat ze hun design zien. Laat ze weten wie ze zijn. Geef ze toestemming om zichzelf te zijn.

De Bottom Line

In all honesty, ik ben nog steeds behoorlijk sceptisch over het hele 2027 gedoe.

Maar wanneer je kijkt naar wat Human Design beschrijft over deze verschuiving, en dan kijkt naar wat er daadwerkelijk gebeurt met AI… ze beschrijven precies hetzelfde vanuit twee verschillende hoeken.

Vanuit beide hoeken hoor je hetzelfde: alles waar we altijd op vertrouwd hebben, valt weg.

De systemen die generaties lang werkten? Werken niet meer. De banen die stabiel waren? Verdwijnen. De regels die we volgden? Gelden niet meer.

Misschien is dat toeval. Misschien klopt het gewoon. Ik weet het niet.

Maar wat ik wel weet: de mensen die (1) weten wie ze écht zijn én (2) weten hoe ze kunnen werken met AI, die gaan makkelijk mee kunnen in deze shift.